متولد 1932 در ویسبادن، در آلمان. ریمز در سال 1947، یک سال  بعد از اینکه مدرسه را ترک کرد، نزد پدربزرگ خود، حرفه نجاری را یاد گرفت در مدرسه ویسبادن در رشته معماری ثبت نام کرد. در سال 1953 فارغ التحصیل شد. در سال 1951 به یک شرکت معماری در فرانکفورت پیوست و چهار سال بعد، به عنوان طراح داخلی توسط شرکت براون استخدام شد. ابتکار، ساخت محصول مفید، زیبایی شناختی، فهمیدن محصول، محبوبیت، صداقت، پایداری، دوام، علاقه به محیط زیست و سادگی، ده اصلی است که ریمز برای نزدیک شدن به طراحی خوب (Less but better) تعریف کرده است.

هر یک از هزار محصولی که ریمز، طی چهل سال همکاری با براون طراحی کرده، زیبا بود واز چند بعد قابل بررسی بود. او در شرکت براون محصولات متعددی از جمله انواع وسایل الکترونیکی، ماشین حساب، قهوه ساز، رادیو، وسایل دفتری و... طراحی کرد. در وسایل الکترونیکی، دکمه ها، کلید ها، صفحه های شماره گیر به کوچک ترین اندازه کاهش داده شدند و با نظم مرتب شدند.

محصولات TS45 و TG60 در سال های 1964 و 1965

 هدف ریمز این بود که محصولات مفیدی طراحی کند که راحت به کار بیافتند. طراحی های ریمز اغلب بی دردسر به نظر می آید، با یک سادگی بدیع که نتیجه تجربیات سخت و مکرر، با مواد جدید و توجه وسواس گونه به جزئیات برای اطمینان از اینکه هر قسمت و تکه ای بی عیب به نظر بیاید.

صندلی 620 سال 1960

قسمت اعظم طراحی های او برای شرکت براون، بخشی از مجموعه های دائمی موزه های بین المللی شده اند. دیتر ریمز به عنوان یک منبع الهام برای طراحان جوان باقی ماند، نمونه های برجسته آنها جاناتان ایو و جاسپر موریسون هستند که معترف به تأثیر پذیری از او در کارهایشان، در اپل و راونتا، هستند. رامس با تعریف کردن زبان دیداری زیبا و خوانا برای محصولاتش به عنوان یکی از تأثیرگذارترین طراحان صنعتی قرن بیستم شناخته شده است. رامس در سال 1996 برنده مدال طلائی طراحی جامعه طراحان آمریکایی شد.