در سال های شروع شکل گیری فلسفه پست مدرن گسترش صنعت سرعت بسیار زیادی گرفته بود و تأثیرات منفی این شتاب در زندگی مردم مشاهده می شد. طراحان آوانگارد در این شرایط با طرح های خود مردم را نسبت به مدرنیسم بدبین می کردند و با ارائه تفکرات جدید، پنجره های امید و راه حل های جدیدی به جز راه حل های مدرنیسم به روی مردم می گشودند. تفکرات اولیه مینیمالیسم، های تک، گرین دیزاین، و ... از همین شرایط و حس اجتماعی برخاسته اند.

نگاهی به طراحی در ایتالیا در دوران خروج از مدرنیسم:
ایتالیا بر خلاف سایر کشورهای اروپایی، به جز Fiat، Alpha Romeo و Olivetti کارخانه بزرگ نداشت. تعدد صنایع کوچک در این کشور باعث تعدد تولید ایده و سبک در این کشور شده بود. بنابراین ایتالیا به خاطر این بافت اقتصادی خود به خود به مرکز تولید طراحی آوانگارد تبدیل شده بود و طراحان و سبک های مختلفی را به دنیا معرفی می کرد. همچنین در طراحی ایتالیا، اصالت انسان Humanism دیده می شود و بنابراین توجه به ارگونومی و جنبه های استیتیکی فراوان است. اوج تفکر فرد محوری در ایتالیا با مفهوم طراحی رادیکال ظاهر شد که با به کارگیری قوانین پاپ آرت، هنر را به زندگی فردی و سطح عامه جامعه وارد کردند. گروه هایی نظیر آرچی زوم Archizomm، استروم، سوپر استودیو، زیگورات، الکیمیا و ممفیس نمایندگان شاخص رادیکال دیزاین هستند.

شکل گیری الکیمیا و ممفیس:
همان طور که گفته شد، در ایتالیا طراحان زیادی به دنبال کشف روش ها و راه حل های جدید برای مشکلات روزمره مردم بودند و سعی داشتند از قوانین تثبیت شده حاکم بر تفکر مدرنیسم فاصله بگیرند. در این میان دو تن از طراحان به نام های الساندرو مندینی Alessandro Mendini و گوئیررو با یکدیگر آشنا شدند و استودیو الکیمیا را تأسیس کردند. دیری نگذشت که طراحان سرشناس دیگری همچون اتوره سوتساس، دلوکی و کنستانتین برانکوزی با فعالیت های الکیمیا آشنا شده و جذب آن شدند. اما با وجود اشتراکات زیاد در بین طراحان الکیمیا، به دلیل اختلاف نظرهایی، الکیمیا دچار دو دستگی شد که اتوره سوتساس و مندینی سردمداران دو دسته ایجاد شده بودند.

قفسه Carlton طراحی سوتساس
نماد طراحی ممفیس

در 15 دسامبر 1980 تعدادی از این طراحان برای صرف شام دور هم جمع شده بودند و تصمیم به تأسیس گروه جدید طراحی گرفته بودند. در همان مهمانی آهنگ Inside of mobile with the Memphis Blues againstuck ساخته Bob Dylon پخش می شد که به طور کاملا پیش بینی نشده، به خاطر همان آهنگ طراحان تصمیم گرفتند نام این گروه را ممفیس بگذارند! علاوه بر اتوره سوتساس، طراحانی چون دلوکی، رادیچه، زانینی، چیبک، تون و بدین از پایه گذاران اولیه ممفیس بودند.

ایدئولوژی ممفیس:
ممفیس به دلیل قرار گرفتن در مرز فلسفه پست مدرن، به نوعی از قوانین تثبیت شده گریزان بود و به جای راه حل ها به دنبال امکانات می گشت (ماهیت ضد ایدئولوژی پست مدرن). جستجوی امکانات به جای جستجوی راه حل ها به ابداع طراحی شیء گرا در همان سال ها نیز بی ارتباط نیست. تغییراتی که فلسفه ممفیس در طراحی ایجاد کرد به حدی است که پاریس مچ (از فیلسوفان پست مدرن) معتقد است طراحی هیچ گاه به قبل از دوران ممفیس باز نخواهد گشت.

برخی خصوصیت های ایدئولوژی ممفیس:
1- هر طرح و ابتکاری تنها به چشم یک تجربه دیده می شد و هرگز به آنها نام راه حل نسبت نمی دادند.
2- حرف های طراحی ممفیس فقط از طریق حواس پنجگانه درک می شود و نه از طریق الگوهای فرهنگی
3- شکستن قالب ها، گسترش زمینه های فعالیت، به وجود آوردن فرصت های جدید
4- جدایی فرم و عملکرد
5- ممفیس وابسته به زمان حاضر و امکانات جدید فکر می کند و از لحاظ بازگشت به گذشته با ایدئولوژی پست مدرن تفاوت دارد.

برخی نشانه های تکرار شده در طرح های ممفیسی:
1- استفاده از ورق های پلاستیکی رنگی تزیین شده در مبلمان
2- استفاده از قابلیت های جدید پلاستیک و ایجاد یک زبان نو
3- استفاده از رنگ های اصلی و سطوح هندسی اصلی
4- سطوح شیب دار و رنگ شده
5- استفاده همزمان از متناقض ترین تفکرات مثل استفاده از رنگ های آرام نئونی و رنگ های شیری پست مدرن
6- صندلی و تخت خواب هایی که شکل غیر هندسی و رنگ درخشنده دارند متعلق به ممفیس است.
7- انتقال اطلاعات زیاد از طریق رویه و بافت
8- عناصر گشتالت (ماکرو و میکرو) مورد توجه است.
9- طراحی اشیا به صورت حیوان های انسان نما و احجام هندسی اصلی

صندلی Antalva طراحی Cibic	صندلی Sistema طراحی سوتساس
Super lamp طراحی Martine Bedin	قوری Basilico طراحی سوتساس
طراحی داخلی Missoni shop به سبک ممفیس توسط Matteo Thun