طراحی صنعتی ایرانی

من در بخش اخبار ط ص صفحه اصلی سایت، در مورد یکی از مطالب ارسالی، در بخش نظرات بازدیدکنندگان، متاسفانه مندرجاتی را دیدم، که دون از شئون انسانی بود. اگر ط ص فقط چند نفر از این نوع دوستان انتقادکننده داشته باشد، دیگر نیازی به دشمن ندارد. حتما باید برای نوشتن هر متنی لاگین کرد تا بعد از تایید و اتلاف وقت، آپ شود؟ من نمی گویم مطالب دوستانتان را "نقد" ننمایید، اتفاقا نقد کردن و بررسی نقاط قوت و ضعف، در صورتی که در چهارچوب استاندارد خودش باشد، خیلی هم خوب است؛ ولی امکان "انتقاد" و گلایه، زمانی برای انسان ایجاد می شود که حقی بر گردن کسی و یا طلبی از وی داشته باشد. من خودم بالشخصه نسبت به رفتار بسیاری از افرادی که به عنوان فرد حقوقی در زمینه ط ص محسوب می گردند، اعم از اینکه آن مسوولیت را به حق و یا ناحق منتسب به خود نموده باشند، هزار حرف نگفته و انتقاداتی اساسی و بنیادین دارم ولی چون مصلحت اقتضا نمی کند ترجیح می دهم فعلا سکوت کنم نه آنکه مخاطب انتقادات وارده و ناوارده خود را نزدیک ترین فردی قرار دهم که در دسترس ام باشد. خطاب به برخی دوستان می گویم، شما اگر انتقادی دارید تشریف ببرید خدمت رؤسای دانشگاه ها، رؤسای دانشکده ها و برخی افرادی که تنها جهت دریافت چندصدهزار تومان، به عنوان عضو فرهنگستان هنر، تنها جلساتی صوری و بی نتیجه ترتیب می دهند؛ بروید سراغ آنهایی که نمی توانند یک جمله فارسی را به صورت صحیح بنویسند و سه چهار سال است که ناگهان به صرافت نوشتن مقالات متعدد افتاده اند؛ بروید پایان نامه ها و مقالات مربوط به ط ص را ببینید که شاید کمتر از ده درصد آنها واقعا دارای محتوا باشند، و نه صرفا ریختن تعدادی واژه، در فرمت به اصطلاح علمی و استاندارد مکتوبه منتشره؛ انتقاد و اعتراض خود را ببرید برای استادنماهایی که اصلا صلاحیت تدریس هیچ یک از دروس ط ص را ندارند. اگر می خواهید و می توانید و جربزه آن را دارید که کاری انجام دهید، مخاطب خود را اشتباه پیدا کرده اید. بروید سراغ آنهایی که دیر یا زود باید جواب پس بدهند؛ می گویند تولید علم می کنیم و همان مختصر علم موجود را هم لگدمال می کنند؛ می گویند همت و کار مضاعف می کنیم، و از اول و آخر و وسط کلاس درس می زنند؛ می گویند حق الناس را نباید پایمال کرد ولی می توان خورد؛ می گویند ما همه کاره ایم و هیچ کاری نمی کنند؛ می گویند مطابق سند چشم انداز، به توسعه دیدگاه های بین رشته ای می اندیشیم ولی دقیقا برعکس عمل می کنند؛ می گویند دانشجو باید به موضوع پروژه علاقه مند باشد و موضوع تحمیل می کنند؛ می گویند ارتباط با صنعت خوب است ولی نمی دانند صنعت را سنعط می نویسند یا ثنئت. دوست بزرگوارم، مخاطبت را اشتباه گرفته ای. امیدوارم کلیه کامنت های مندرج در بخش نظرات این مطلب، اعم از خوب و بد و صحیح و غلط و مودبانه و بی ادبانه، به کلی حذف گردیده و دیگر بار شاهد بروز اعتراضات و انتقادات به جا و به حقی نباشیم که آن را به ناحق به فرد دیگری روا نماییم.