اتاق گفتگو
دسته بندی موضوعی
● تمام گفتگوها  ● کنکور کارشناسی طراحی صنعتی
● کنکور کارشناسی ارشد طراحی صنعتی ● المپیاد طراحی صنعتی
● اخبار فوری ● دانشگاه های ایران
● دانشگاه های جهان ● لینک ها و مطالب جالب
● پیشنهاد، انتقاد، مسائل مربوط به سایت ● گپ دوستانه و شخصی
● درخواست کمک و نیازمندی ها ● بدون دسته بندی
برای مشارکت در گفتگوها وارد شوید / ثبت نام کنید
   می پسندم 0
نمی پسندم 0
سلام به دوستانی که در تب کنکور ارشد دارن میسوزن
میخوام بگم وقتی داریم رشته طراحی صنعتی رو به اتمام میرسونیم حول و ولای کنکور ارشد به سراقمون میاد که بیشتر به یک جریان زدگی بی به برنامه شبیه
...
هر کدوم از شما طراحان صنعتی که در این مقطع از دوران تحصیل قرار گرفتین اگه لذت اولین تولد فکرتون رو از میان دو کفه فولادی قالب تجربه کنین چنان به این راه سخت اما عزیز ادامه میدین که یه هو متوجه میشین که چند ساله دارین مدام تلاش میکنین که این حال قریب و لذت بخش رو برای چندمین بار تجربه کنین که اون مدرک تحصیلات تکمیلی هیچ وقت نمیتونه جاشو بگیره
تازشم فوق لیسانس ایران که بسی جای بحث داره
یادمون باشه ما جماعت طراحی صنعتی به عشق طراحی محصول، به عشق خلق اثر پا به این رشته گذاشتیم و رسالتمون در این بازار محصولات چینی بسیار مهم تر از این مدارکه....
قصه زنبور بی عسل که یادتونه....
اینم یادتون باشه که دوستانی که هم رشته ما هستن و در کارنامه حرفه ایشون اثار خوبی دارن مثل ایمان مقصودی، مهدی مجتبوی و... بعد از لیسانس فقط به کار، اونم کار برجسته و خوب فکر کردن
تحصیلات تکمیلی اگه در دانشگاههای غیر وطنی باشه بسیار توجیه داره چون آموخته هاش برای جامعه طراحی صنعتی ایران میتونه مفید باشه
اما وقتی قراره همین خیابون پشتی بریم و به اسم فوق لیسانس،عمر و انرژی بزاریم فقط فرصت سوزی کردیم (البته این نظر منه و حاضرم مناظره کنم)
اون عمر و انرژی رو اگه صرف کار، تجربه عملی و مطالعه هدفمند در حوزه کاری و طراحی کنیم بسیار خوشبخت تر خواهیم بود
درسته که ما سوگند طراحی صنعتی نخوردیم اما بیشتر از اینا حالیمونه که شدیم طراح، شدیم دانشجوی طراحی صنعتی...
و اگه در این جریان وا ندیم و سختی به تولید رسوندن ایده ها و طرح هامونو به خودمون بدیم افتخار بیشتری نصیبمون میشه تا با مدارکی که به علم عالم بی عمل میمونه
من قسم میخورم که تمام کسانی که این رشته رو خوندن و رفتن دنبال یه کاره دیگه مثل تدریس یا طراحی و ساخت دکور و... تجربه و لذت تولید ایده هاشونو نداشتن
.
طراح مثل خدا میمونه،طراح، خدای اثریه که خلقش کرده
.
خدایی کردن روی زمین کجا و فوق لیسان کجا
خدای کردن روی زمین کجا و طراحی دکور نمایشگاه کجا که بعد از چند روز باید خرابش کنی چون نمایشگاه تموم میشه
خلاصه که...
فدای طراحان صنعتی که خدایانه کوچک زمینند....
.
البته دوست عزیزی که کارش تدریس کلاس کنکوره ناراحت نشه این نظر منه و حتما نظرات مخالف هم داره اما من از نظر خودم بشدت دفاع میکنم

راه های ارتباطی:
اینستاگرام | کانال تلگرام | فیس بوک | تماس با ما