در این مطلب خواهید دید که چگونه دکوراتورهای حرفه ای از فضاهایی محدود، به بهترین شکل استفاده می کنند. آنها بیشتر اوقات با اتکا به این نکات، بیننده را به این تصور وا می دارند که فضا، از آنچه آنها می بینند بزرگ تر است.

• رنگ های سفید، خنثی یا کم مایه نور را به بهترین وجهی منعکس می کنند و از لحاظ بصری دیوارها را "به عقب می رانند" بهترین حالت، استفاده از رنگ روشن به طور غالب، همراه با ریزه کاری هایی از رنگ های تیره است تا با ایجاد تضاد، فضا را دلنشین تر کرده و از حالت یکنواخت خارج کند.

• نور فراوان طبیعی به خصوص برای اتاق هایی که با سایه روشن های عمیق تری تزیین شده اند بسیار ضروری است. بگذارید نور خورشید تا حد امکان در اتاق بتابد.

• مبلمان و لوازم کم رنگ نسبت به انواع مشابه آن با رنگ تیره، سبک تر به نظر می رسند.

• لوازم شفاف مانند میز چای خوری پلکسی گلس در مواقعی که خالی هستند، ناپدید می شوند و صندلی های چهارپایه با نشیمن پارچه ای بسیار سبک تر و ناپیداتر از انواع تمام پارچه هستند.

• کمتر، بیشتر است، این جمله ای است که ورد زبان دکوراتورهای فضای کوچک است. درست است که مبلمان و لوازم کوچک جای کم تری اشغال می کنند، اما اگر بخواهید به این دلیل تعداد بیشتری از آنها را در اتاق کوچکی جا دهید، اتاق شلوغ و مانند انبار و از همه مهم تر کوچک به نظر می رسد. بهتر است که از لوازم بزرگ و راحت استفاده کنید که همان قدر جا اشغال می کند، اما به دلیل تعداد کمتر آن، اتاق خلوت و بزرگ به نظر می رسد.

• استفاده از طرح ها و رنگ های شلوغ و غالب در اتاق های کوچک، باید با احتیاط و مقتصدانه انجام شود. به جای انتخاب رومبلی های پر رنگ با طرح های درشت، از پارچه مورد علاقه خود کوسن هایی کوچک و رنگین تهیه کنید تا هم به فضا رنگ ببخشد و هم جای زیادی اشغال نکند.

• میله پرده را از حد پنجره بالاتر نصب کنید. به این ترتیب سقف بلندتر به نظر می رسد.

• گیره مخصوص بستن پرده را با فاصله بیشتری از کنار پنجره قرار دهید تا هنگام کنار زدن پرده شیشه ها نمایان شده و نور بیشتری به داخل وارد شود.

• تابلوها را در وسط دیوار نصب نکنید. در غیر این صورت بیننده ناخودآگاه به اندازه دیوار توجه می کند، درحالی که نصب تابلو در جایی خارج از مرکز، چشم بیننده را به خود تصویر جلب می کند. ترکیبی از دو تابلو به صورت عمودی نیز، توجه را به ارتفاع اتاق جلب کرده و حسی از بلندی سقف به بیننده القا می کند.

• تابلوها و طرح های شلوغ را به حداقل برسانید. در صورتی که تصویری پر رنگ و شلوغ را به دیوار نصب می کنید، برایش حاشیه ای عریض و سفید و قابی باریک در نظر بگیرید تا این طرح شلوغ در کادری آرام بسته شود.

• آینه ها فضا را گسترش می دهند. این کار با منعکس کردن تصویر مقابل و افزودن به میزان نور انجام می شود. اگر آشپزخانه ای باریک و کوچک دارید، نصب یک آینه بزرگ در انتهای آن، عمق بیشتری به آن می دهد.گذاشتن آینه در پشت قفسه های ویترین و کتابخانه نیز چنین تأثیری خواهد داشت.

• انتخاب کفپوش یکنواخت ارتباط میان اتاق ها را حفظ می کند و خانه ای کوچک را، به صورتی فضایی یکنواخت و بزرگ می نمایاند. انتخاب پارکت یا سرامیک یک دست یا استفاده از قالیچه های کوچک و هم رنگ در بخش های اتصال اتاق ها به یکدیگر، نگاه بیننده را به دنبال خود می کشد و فضایی بزرگ تر برای او ایجاد می کند.

• تنوع جنس مواد را کم کنید. تا حد امکان در زمان انتخاب بخش های ثابت خانه مانند کابینت، روکش پیشخوان، قاب پنجره ها و موارد مختلف دیگر، از جنس یا طرح و رنگ کم تری استفاده کنید. برای مثال آشپزخانه خود را با کابینت فلزی با درب چوبی، پنجره آلومینیومی و پیشخوان سنگی تزئین نکنید. در صورت ناچاری، سعی کنید جنس های مختلفی که به کار می برید از نظر رنگ هماهنگ و یک دست باشند.

• درب های داخلی اضافه را بردارید یا از درب های شیشه و چوب استفاده کنید. این کار مسیر دید را باز می گذارد و نور را از اتاق های نورگیر به اتاق های دیگر می رساند و محیط را بزرگ تر نشان می دهد.

• برای مخفی کردن جعبه ها، چمدان ها و سبدها در زیر تخت یا میز، از روتختی دامن دار یا رومیزی بلند استفاده کنید.

• خرده ریزهای کوچک را در سبدها یا ظروف زیبای چینی قرار دهید تا هم در دسترس باشند و هم فضا را شلوغ نکرده و زیبا هم باشند.

• کشوهای ساده در زیر میز ناهارخوری، در کنج های بی استفاده و مانند آن بسیار مفید هستند و خرده ریزهایی از قبیل دستمال سفره، نامه، کارد و چنگال میوه خوری و مانند آن را در خود جای می دهد.

منبع: http://www.irantop10.com/archives/000284.php