آسیب های اسکلتی - عضلانی مرتبط با کار (WMSDs) از جمله عمده ترین عامل از دست رفتن زمان کار، افزایش هزینه و آسیب های انسانی نیروی کار به شمار می آیند. این اختلالات که بیشتر در اندام های فوقانی از جمله دست / مچ دست، بازو، شانه، گردن و کمر رخ می دهند به علت حرکات تکراری که منجر به آسیب های، اعصاب، تاندون ها، مفاصل، غضروف ها و یا دیسک های بین مهره ای می شوند به وجود می آیند. از جمله عواملی که موجب این اختلالات می شوند پوسچر نامناسب، حرکات تکراری و اعمال نیرو در مدت زمان طولانی می باشد. در اثر حرکات تکراری در مدت زمان طولانی علائم اختلالات اسکلتی - عضلانی از جمله درد، ناراحتی، مورمور کردن، سوزش، حساسیت به لمس، التهاب، محدود شدن دامنه حرکات و از دست رفتن قدرت و توانایی در بخشی از بدن ایجاد می شود. بر اساس مطالعات انجام شده ارتباط معنی داری بین اختلالات اسکلتی - عضلانی و شغل هایی که در آن حرکات تکراری بخش جداناپذیری از کار روزانه می باشد وجود دارد. این اختلالات آثار منفی جسمی، روانی و اجتماعی برای فرد در پی خواهد داشت که از نظر اقتصادی بسیار پر هزینه هستند.

یکی از متداول ترین وسایلی که تقریبا تمام افراد با آن سر و کار دارند کامپیوتر می باشد. در کار با کامپیوتر ماوس یکی از کاربردی ترین حدواسط ها 1 برای ورود اطلاعات به سیستم بوده و امروزه کمتر موردی را می توان یافت که در هنگام کار با کامپیوتر از ماوس استفاده نشود. برای مثال مرور و هدایت صفحات وب در هنگام استفاده از اینترنت، نیاز اساسی به کاربرد ماوس دارد.
تحقیقات در طول سال های 1986 تا 1993 نشان دادند که استفاده از ماوس می تواند زمینه ساز آسیب های اسکلتی - عضلانی در اندام فوقانی شود. همچنین این مطالعات نشان دادند که پوسچرهای طولانی و تکراری و نیز انحراف مچ دست در حین کار با ماوس از جمله علل اصلی وقوع آسیب های اسکلتی - عضلانی در اندام فوقانی می باشد. در کشور آمریکا محققان در طی مطالعه ای به این نتیجه رسیدند که استفاده بیشتر از 20 ساعت در هفته از ماوس باعث اختلالات اسکلتی - عضلانی ناحیه دست / مچ دست کاربر می شود. همچنین استفاده از ماوس به میزان بیش از 30 ساعت در هفته سبب بروز سندرم تونل کارپ 2 (CTS) در کاربر می شود.

اگر چه سازندگان ماوس کامپیوتر برای کاهش این آسیب ها اقدام به طراحی و ساخت ماوس ارگونومیک نموده اند، اما به نظر می رسد که این ماوس ها هنوز هم بر اعصاب و عضلات ناحیه دست/مچ دست فشار وارد می سازند و همچنین استخوان های ساعد (زند زیرین و زند زبرین) نیز در هنگام کار با ماوس در وضعیت طبیعی قرار نمی گیرند. افزون بر آن، در طراحی و ساخت این ماوس ها به اصول روان شناسی، اجتماعی و علایق و خواست مصرف کنندگان توجه کافی نشده است. لذا کاربران از روی اجبار و با تحمل سختی و ناراحتی از ماوس های موجود استفاده می کنند که این خود می تواند افزایش اختلالات اسکلتی - عضلانی در ناحیه دست / مچ دست را سبب شود. بنابراین، بهینه سازی در طراحی و انجام تحقیقات بیشتر در این زمینه حائز اهمیت بسیار است.

اگر چه طرح های متنوعی از انواع ماوس ها وارد بازار شده اند اما به نظر می رسد در طرح های جدید ماوس بیشتر به تکنولوژی و خصوصیات ظاهری توجه شده است، در حالی که به منظور پیشگیری از اختلالات اسکلتی- عضلانی ناشی از استفاده از ماوس در کاربران کامپیوتر باید به عواملی همچون راحتی، کاهش فشار وارده بر عضلات دست، کاهش نیروی مورد نیاز در هنگام کلیک کردن، بهبود وضعیت مناسب دست و بازو، کاهش خطای ماوس در هنگام کلیک کردن و افزایش سرعت کار با ماوس توجه فزون تری شود.

با توجه به مطالب فوق، ساخت و ارزیابی انواعی از موس های ارگونومیک در اولویت است که علاوه بر راحتی در هنگام استفاده کمترین فعالیت و تنش ماهیچه ای را نسبت به ماوس های موجود در بازار ایران ایجاد کند و نیز وضعیت استخوان های مچ و ساعد در حالت مطلوب قرار گیرد و از طرفی به گونه ای طراحی شود که عوامل روانشناختی و اجتماعی و سلیقه مشتریان در آنها مورد توجه قرار گیرد تا با استقبال استفاده کنندگان روبرو شود. این ملاحظات می تواند باعث استفاده گسترده تر از این ماوس نسبت به ماوس های موجود در بازار شده و راحتی کاربر هنگام استفاده را فزونی بخشیده و احتمالا وقوع آسیب های اسکلتی - عضلانی را در ناحیه دست / مچ دست کاهش دهد.