در فرایند مدل سازی محصول، انتخاب مواد و روش های اتصال، وابستگی زیادی به نوع طراحی محصول، ابعاد، نحوه ارائه و مکان مورد نظر دارد. عموما دسته بندی مواد مدل سازی به صورت زیر انجام می پذیرد:

1.بلوک ها (قطعات حجیم)
2.ورق ها
3.مواد مذاب قابل ریخته گری و قالب گیری
4.چسبنده ها
5.مواد پایانی
6.ابزارها و ماشین های دستی

در این مقاله به قطعات حجیم (بلوک ها) و ورق ها خواهیم پرداخت.

بلوک های شکل پذیر:
بلوک هایی که به آنها اشاره خواهیم کرد غالبا بر پایه مواد پلی اورتان بوده و در اندازه های مختلف به منظور مدل سازی محصولات مورد استفاده می گیرند. مانند "پلاکسی گلاس" که نام تجاری "اکرلیک" در صنعت می باشد. آن دسته که موضوع بحث است "اپو وود" خوانده می شود. این مواد به وسیله فرآیند هواتهی (وکیوم) در انواع مختلف با ضخامت های گوناگون، بدون نیاز به شکستگی و یا فیبرهای گوناگون فرآوری می شوند. همچنین براساس چگالیشان می توانند به راحتی فرآوری شوند، با دقت چسبانده شوند و همچنین مکمل خوبی برای رنگ ها و تینرها باشند. همچنین در ابعاد مختلفی بر اساس نوع نیاز مصرف کننده و سفارش دهنده موجودند و عموما درورق هایی با ابعاد 150*50*5 یافت می شوند.

به علاوه اپو وود به صورت "گل" نیز یافت می شود. در این نوع محتوی دو مولفه است که باید به نسبت یک به یک با یکدیگر ترکیب شوند. این نوع اپووود هرگاه به خوبی اجزاء آن با یکدیگر ترکیب شوند به میزان قابل توجهی روان و سهل الاستفاده است. مخلوط مورد نظر برروی مدل خام مالیده می شود و پس از خشک شدن توسط هوا، مانند اپو وود سخت، فرآوری می شود. به این ترتیب ماده حفظ می شود. اپووود های "گل"مانند به فاصله تقریبا 12ساعت به خوبی سخت و دقتشان حفظ می شود. فرآوری طولانی و صرف وقت زیاد می تواند برای ماده مضر باشد.

بلوک های پلی اورتان همچنین می توانند مانند چوب ها به وسیله دست و یا ماشین های ابزار کارگاهی، پرداخت شوند. ضایعات نیز به وسیله ماده کیانواکریلت مجددا مورد استفاده قرارمی گیرند.

سهولت رنگ آمیزی، پرداخت، چسباندن، شن کاری برای تکمیل سطح (در صورت عدم وجود انحنا و فیبرکاری) و عدم نیاز به پرکننده این مواد را کارآمد ساخته است و از دیگر سو قیمت بالای آن از معایب آن محسوب می گردد.

امروزه این مواد از عناصر پایه ی مدل سازی محسوب می شوند. این مواد از جهت صرفه جویی در زمان و کیفیت محصول نهایی در حالت "گل" مانند برای مدل سازی بی رقیب شناخته می شوند. مدل مورد نظر می تواند توسط سیلیکن مذاب تکثیر و توسط ماشین های ابزار پرداخت و رنگ آمیزی شود.

انواع سخت این ماده (حاوی گرد فلز) در ساخت مدل های موقتی محصول کارخانه ها مورد استفاده قرار می گیرند. پس از اعلام رضایت کارفرما، تولید به وسیله مواد مذاب حقیقی انجام و ضریب خطر پذیری کاهش می یابد.

ورق ها:

الف.نئوپان
ب.ورق های پلاستیک
ج.ورق های فلزی

 الف.نئوپان ها موادی هستند نظیر LDFها،MDFها و پلیوود. توصیه می شود که از نوع MDF در مدل سازی استفاده شود. چرا که ماده ای سخت و در مقابل قابل به راحتی پرداخت است.احجام بزرگ می توانند به وسیله برش های دایره شکل و گوناگون و چسباندن لبه های اجزا به یکدیگر حاصل شوند. روغن جلا (وارنیش) نیز برای پر کردن خلل و فرج و تحصیل نتایج مطلوب از کار استفاده می شود.

ب. انواع مختلفی از سطوح پلاستیکی موجودند لیکن آن دسته که اغلب برای مدل سازی مورد استفاده هستند به شرح زیرند:

1.پلاستیک های پایه پلی اورتان :(با نام تجاری فارکس)

سطوحی هستند با ضخامت 1-2-3-6-10-20 میلی متر و تقریبا بزرگی 5 مترمربع. همچنین می توان آنها را با کاترهای معمولی به خوبی برش زده و به وسیله سیانواکریلیت در کمتر از چند ثانیه به دقت به یکدیگر چسباند. در مدلسازی معماری، طراحی صنعتی و همچنین علائم شهری این مواد با حاشیه فلزی و افکت های توکار دیده می شوند.

با حرارت تا آن حد که به ماده ای خمیری تبدیل شود، می توان با اعمال فشار به آن شکل دلخواه را بخشید. امروزه این مواد از عناصر پایه ی مدل سازی محسوب می گردند.

2.ورق های اکرلیک:
عموما با نام "پلکسی گلس" خوانده می شوند. با ضخامت 1-2-3-4-5-6-8-10-15-20-40 میلی متر و ابعاد 135*205 میلی متر یافت می شوند. در کنار این ها چسب های اکرلیک و تیوپ ها هستند که در مرحله بعد قرار دارند. تنوع رنگی در ورق های اکرلیک گوناگون است. همچنین به صورت مات و شفاف نیز تولید می شوند.می توان آنها را به وسیله ماشین های ابزار برش زد. توسط حرارت نرم شده و شکل می پذیرند. لکه ها و ناخالصی ها ی برش در مای خارجی به وسیله شن کاری و بتونه سنگی به راحتی ترمیم می شوند. همچنین از آنجا که اکرلیک خود حاوی رنگ است رنگ آمیزی سطوح آن نیز چندان دشوار نمی نماید. ماده چسباننده ی پلاکسی گلاس کلوروفرم است. دو سطح صیقلی محکم به یکدیگر فشرده می شوند و کلوروفرم با یک قلم موی کوچک بینشان چکانده می شود. پس از یک دقیقه اتصال انجام می گیرد. همچنین چسب های پایه سیانواکلیت هم می توانند مورد استفاده باشند لیکن در محل نوعی حالت دوده ایجاد می کنند.

3.ورق های ABS:
بسیار متداولند و به طور مستقیم در صنعت مورد استفاده قرار می گیرند. آنها به سادگی برش خورده، چسبانده و رنگ آمیزی می شوند.

ج. ورق های فلزی از جنس آلومینیم، آهن-مس و برنج هستند. پس از برش کاری پوشش نهایی به وسیله شن کاری فرم می گیرد. آنها را با همه انواع رنگ ها می توان رنگ آمیزی کرد.

منبع: http://mtohidifar.blogfa.com/post-24.aspx
لینک مقاله انگلیسی: http://www.designophy.com/article.php?id=76