محصول کاملا جدید، ممکن است موجب وحشت کاربر شود. در ارائه محصول و فیچرهای جدید، به دو اصل باید توجه داشت: MAYA و ZPD

اصل ZPD یا Zone of Proximal Development:

این اصل توسط «لو ویگوتسکی»، روان شناس روس و در قالب «محدوده تقریبی رشد» ارائه می شود. محدوده تقریبی رشد (ZPD) محدوده ای از پیچیدگی محصول است که کاربر می تواند با کمک گرفتن از دیگران، کار کردن با محصول را یاد گیرد. حد پایین و بالای ZPD، یادگیری کاربر بدون کمک دیگران، و عدم یادگیری کاربر حتی با کمک دیگران است. محصولات و فیچرهای جدید باید در محدوده تقریبی رشد (ZDP) و یا حد پایین آن باشند.

اصل MAYA یا Most Advanced; Yet Acceptable:

این اصل توسط «ریموند لووی»، طراح محصول فرانسوی-آمریکایی، به این صورت بیان می شود: "پیشرفته ترین؛ ولی پذیرفتنی"

به این معنا که طراحی ارائه شده به کاربر، باید پیشرفته ترین طراحی ممکن باشد ولی نه آنقدر پیشرفته که کاربر توانایی پذیرفتن آن را نداشته باشد.

آی پاد اولیه نمونه خوبی از نحوه استفاده اپل از اصل MAYA است. آی پاد به تدریج دکمه هایی که داشت را از دست داد و رابط کاربری آن به تدریج ساده سازی شد. به احتمال بسیار زیاد همین پیشرفت تدریجی از اولین آی پاد در سال 2001 همان چیزی بود که طراحی بیش از حد ساده‌ی آیفون (خلاصه شدن همه عملکردها تنها در یک دکمه) را در زمان عرضه در سال 2007 برای کاربران قابل قبول کرد. طراحان اپل با به کارگیری اصل MAYA، پیشرفته ترین طراحی را در داخل مرزهای قابل پذیرش کاربران قرار دادند.