خودروها یکی از منابع آلاینده محیط زیست می باشند که چه در حین مصرف (تولید گازهای گلخانه ای) و چه پس از دوره عمر (قطعات غیرقابل بازیافت) باعث آلودگی محیط زیست می گردند. بر این اساس سیاست های توسعه ای کشورهای پیشرفته به نحوی شکل گرفته که صنایع خودروسازی را در جهت توسعه و کاربرد کامپوزیت های قابل بازیافت تشویق نماید. مطلب زیر به مسئله بازیافت قطعات خودروهای هایپرکار می پردازد.

از زمان تولید خودروهای نسل جدید، طراحان خودروی شرکت Hyper car فرصت آن را داشته اند که خودرویی تولید کنند که تمامی اجزاء آن قابل بازیافت باشد. آنها توانسته اند خودروی هایپرکار را از موادی قابل بازیافت وکاملاً تفکیک پذیر بسازند. هر چه قدر تفکیک اجزاء مواد مشکل تر باشد همان قدر بازیافت یک خودرو مشکل تر است.

مواد کامپوزیتی پیشرفته ای که برای کاربرد در این وسایل نقلیه پیشنهاد شده اند، بسیار متفاوت از نمونه های رایج است و در این میان، مسئله اصلی بازیافت مواد می باشد و بازیافت آنها تأسیسات و امکانات جدیدی را می طلبد.

وسایل نقلیه هایپرکار دو مزیت عمده نسبت به خودروهای رایج دارند:

مزیت اول: مواد کامپوزیتی به کاربرد شده در خودروهای هایپرکار بسیار بادوام هستند، زنگ نمی زنند، خوردگی ندارند، خش نمی افتند و این به خودرو اجازه می دهد که به روز بماند.

مزیت دوم: زمانی که اتومبیل های هایپرکار نیاز به بازیافت دارند، از لحاظ تجاری، امکان استفاده از فرآیندهای جدیدی نظیر پیرولیز و سولوولایز (Solvolysis) کاتالیزوری در شرایط کم دما وجود دارد. فرآیند پیرولیز کم دما، امکان فنی بازیافت کامپوزیت های پیشرفته را می دهد. یافتن بازار مناسب برای مواد بازیافت شده، خود بحث دیگری است.

در حالی که پیش بینی آینده این بازارها مشکل است ولی روند کنونی، آینده خوبی را برای این بازارها پیش بینی می کند.

در هر حال، اگر تنها مواد شاسی و بدنه اتومبیل هایپرکار غیرقابل بازیافت باشد، وزن این اجزاء بسیار کمتر از تجهیزات غیرقابل بازیافت خودروهای رایج می باشد.

تحلیل:
در قرن جدید محیط زیست یکی از مهم ترین مباحثی است که کشورهای پیشرفته همگام با پیشرفت و توسعه به آن می پردازند. اجلاس جهانی اخیر نیز که با محوریت زمین و محیط زیست در آفریقای جنوبی با حضور سران کشورهای جهان برگزار شد، بر اهمیت موضوع صحه می گذارد.
در راستای حفظ محیط زیست قوانین و مقررات جدیدی مطرح و تصویب می شوند که به یک مورد از آن ها که توسط اتحادیه اروپا مقرر شده است اشاره می شود:

تولید کنندگان خودرو و مواد و دستگاه ها موظفند که:
1- اتومبیل هایی را طراحی و تولید نمایند که قابل بازیافت و دارای مواد برگشت پذیر باشند.
2- مواد بازیافت شده را مجدداً در تولیدات خود استفاده نمایند.

که هدف این دستورالعمل آن است که تا سال 2006 نرخ برگشت پذیری اتومبیل ها به 85 درصد و تا سال 2015 به 95 درصد برسد.

با توجه به موارد فوق و بحث کاهش وزن خودرو (جهت کاهش مصرف سوخت)، استفاده از کامپوزیت ها در خودروها منوط به قابلیت بازیافت آنها می گردد. حال با توجه به جهانی شدن بازارها، بهتر است که شرکت ها و صنایع تولیدکننده قطعات خودرو در کشور ما نیز متوجه استانداردها و قوانین بین المللی باشند تا بتوانند در فرآیند جهانی حفظ محیط زیست و همچنین ورود به بازارهای بزرگ تر موفق باشند.

منبع: http://www.techds.org/fulltext.php?paperid=15
منبع انگلیسی: http://www.rmi.org/sitepages/pid191.php