در منابع مختلف، مخترع موبایل دوربین دار، فیلیپ کان معرفی شده است. فیلیپ کان در سال 1952 در فرانسه به دنیا آمد. تحصیلاتش را در ریاضیات در نیس فرانسه به پایان رساند. اما علاوه بر ریاضیات، فیلیپ کان، در هنرستان هنرهای زیبای سوئیس مطالعاتی در زمینه موسیقی و به خصوصی فلوت زنی کلاسیک هم دارد. وی به موسیقی کلاسیک و جاز علاقه زیادی دارد و نواختن فلوت را دوست دارد. وی چندین آلبوم موسیقی هم منتشر کرده است که ترکیبی هستند از موسیقی کلاسیک و جاز. کان به قایقرانی مسابقه ای هم می پردازد و رهبری یک تیم قایقرانی را هم برعهده دارد. همچنین وی یکی از حمایت کنندگان آزادی بیان به شمار می رود. کان در زمینه فعالیت های بشردوستانه هم فعال است و یک بنگاه خیریه دارد که در زمینه ارتقای دسترسی مردم به مراقبت های بهداشتی و آموزش فعال است.

از سال 1982 تا به حال، کان چهار شرکت کامپیوتری تأسیس کرده است: Borland و Starfish Software و Light Surf Technologies و  Full power Technologies.

ایده یک پارچه سازی گوشی دوربین با موبایل یا وسایل دیگر و مهیا کردن امکاناتی برای اشتراک عکس با دیگران، البته یک چیز تازه نبود و پیش از اینکه به فکر کان برسد، چندین کمپانی به این فکر افتاده بودند:

- در سال 1995 شرکت اپل، وسیله ای را در نمایشگاه Macworld به نمایش گذاشته بود، که ترکیبی از یک PDA، دوربین و موبایل به حساب می آمد و Apple Videophone/PDA نام داشت.
- شرکت الیمپوس هم در سال 94 دوربینی درست کرده بود که می توانست از طریق موبایل عکس ها را منتقل کند و OLYMPUS DELTIS VC-1100 نام داشت.
- اما نخستین موبایل مجهز به دوربین در سال 1997 توسط همین آقای فیلیپ کان ساخته شد. در همین سال، کان شرکت استارفیش را تأسیس کرد که فعالیتش در زمینه نرم افزارهای گوشی همراه بود.
- نخستین نمونه تجاری موبایل دوربین دار به وسیله شرکت شارپ ژاپن ساخته شد.
فیلیپ کان در ساخت این گوشی با شرکت شارپ همکاری داشت. این گوشی J-SH04 نام داشت و به وسیله آن می شد از طریق اینترنت عکس ها را ارسال کرد.

در واقع فکر اصلی اختراع موبایل دوربین دار نه در اختراع مطالعه به فکر کان رسید و نه در دفتر شرکت استارفیش، محل چنین فکر بکری اتاق انتظار یک بیمارستان بود!

همسر آقای کان - سونیا لی - برای وضع حمل به بیمارستان آمده بود و در حال گذراندن ساعات زایمان خود بود که 18 ساعت به طول کشید، کان مشغول دلداری دادن همسرش بود، ولی خانم لی در آن ساعات پردرد حوصله صحبت ها و دلسوزی های کان را نداشت. پس آقای لی مجبور شد روی یک نیمکت بنشیند و انتظار بکشد. وی لپ تاپ، موبایل و دوربینش را همراه آورده بود. با دیدن تجهیزاتش ناگهان به این فکر افتاد که چقدر مسخره است که برای به اشتراک گذاشتن عکس ها با دوستانش مجبور باشد مراحل طولانی گرفتن عکس، ارسال آن به هارد کامپیوتر و بعد میل کردن عکس ها را به دوستانش انجام دهد، چقدر خوب می شد اگر با فشار یک دکمه می شد عکس گرفت و همزمان آن را به گوشی موبایل دیگران فرستاد. در همان حال که همسر کان مشغول زایمان بود، او روی ایده اش مشغول کار شد، سخت افزار وسایلش را دستکاری کرد و کدنویسی را هم شروع کرد. وقتی دختر کان به دنیا آمد وی توانست با وسایل دستکاری شده اش یک عکس را به صورت بی سیم به دوستانش بفرستد.

نا گفته نماند که خانم سونیا لی که ما اختراع موبایل های دوربین دار را تا حدی به زایمان طولانی وی مدیون هستیم، خود یک پژوهشگر و مؤسس شرکتی است که در زمینه صنایع بی سیم فعالیت می کند. وی همچنین طراح خوبی هم به حساب می آید.

نخستین بار موتورولا علاقه پیدا کرد که شرکت استارفیش را بخرد و بخت آن را داشت که نخستین شرکتی باشد که گوشی موبایل دروبین دار را به بازار بفرستد ولی این شرکت در آن زمان مدیرعامل جدیدی پیدا کرده بود و دوره آشفته ای را طی می کرد و در حال کار روی یکی از پروژه های ناموفق بود. پس کان شرکت جدیدی به نام Light Surf ایجاد کرد و با همکاری شارپ، نخستین نسل گوشی های دوربین دار را روانه بازار کرد.

منبع: http://www.ictworld.ir/report-note/1386/09/post_1.php
منبع انگلیسی: http://www.usatoday.com/tech/columnist/kevinmaney/2007-01-23-kahn-cellphone-camera_x.htm