از اواسط دهه 70 که چند سالی از واردات خودرو می گذشت و خودروهای کره ای به تعداد فراوان و با مدل های متنوع وارد شدند، این سوال در ذهن افکار عمومی مطرح بود که چگونه صنعت خودروی کره که هم زمان با ایران کارش را شروع کرده بود حالا دارای مدل های متنوعی است اما هنوز پیکان در صنعت خودروی ایران بدون تغییر تولید می شود و این باعث شد فشار افکار عمومی بر روی این صنعت سنگینی کند.
 
صنعت خودروی ایران پس از پایان جنگ یک دهه رکورد را تجربه کرده بود و همه از آن به عنوان صنعت مرده نام می بردند و بسیاری نیز عقیده داشتند، کارخانه های خودروسازی باید تعطیل شوند و ضرورتی برای حضور صنعت خودرو در کشور وجود ندارد. در این میان این صنعت دوباره راه خود را با پیکان شروع کرد و حال پس از واردات خودرو و ورود خودرو های متنوع کره ای فشار دوباره ای بر روی این صنعت تشدید شده بود و این سوال مطرح شد که چرا ما نمی توانیم خودرو طراحی کنیم و چرا حتی قیافه پیکان نیز مدت هاست تغییر نکرده است؟ از همه جالب تر آن بود که پژو 405 که در ابتدا به صورت مونتاژ کامل وارد بازار می شد، حتی اطلاعات فنی اش در اختیار مهندسان ارشد ایران خودرو نیز قرار نمی گرفت.

طرح خودروی ملی که ایده آن نیز چندان در ایران تازه نبود، دوباره پس از پایان واردات خودرو برای تولید یک پیکان جدید آغاز شد تا به همه اثبات شود ما هم می توانیم مانند کره خودمان به طراحی خودرو بپردازیم. نخستین بار مردم در حاشیه بازی های فوتبال جام ملت های آسیا 96 شاهد تیزری بودند که نشان می داد، طراحی خودروی ملی آغاز شده است. اما تا پیش از تولید سمند در سال 81 از خودروی ملی خبری نبود.
 
در آغاز طرح خودروی ملی چندان مشکل به نظر نمی رسید اما پس از شروع طرح عظمت آن کاملا مشخص شد. برای آغاز کار طراحی پلت فرم مطرح شد، هرچند در ابتدا این کار غیرممکن به نظر می رسید، اما روش پروتن مالزی که خودروی خود را با طراحی بدنه روی پلت فرم میتسوبیشی قرار می داد، انتخاب شد.
 
بعد از مدتی مشخص شد حتی طراحی بدنه نیز کار بسیار دشواری است در همین زمان در کشور تایوان شرکت "فرست اتومیتو" انگلستان طراحی نمونه اولیه خودرویی بر روی شاسی و قوای محرکه خودرو پژو 405 برای تولید در شرکت تایوانی را به پایان رسانده بود، ناگهان شرکت تایوانی ورشکست شد و شرکت فرست اتومیتو که برای طراحی خودرو بسیار هزینه کرده بود، این طرح را به شرکت هایی در ایران، آرژانتین و چین پیشنهاد کرد. این پیشنهاد با اقدامات اولیه برای تولید خودروی ملی هم زمان بود و ایران خودرو این طرح را با اشتیاق پذیرفت، مرکز تحقیقات ایران خودرو با جمع آوری فارغ التحصیلان ممتاز دانشگاه های امیرکبیر، صنعتی شریف و چند دانشگاه صنعتی دیگر در ایران طراحی خودرو ملی را در کنار مشاوران خارجی شروع کرد.
 
طراحی شرکت فرست اتومیتو برای ایران معایب فراوانی داشت. این خودرو اتاق نسبتا کوچک و ارگونومی متناسب با افراد کوتاه قد شرق آسیا داشت. کارشناسان مرکز تحقیقات ایران خودرو در کنارکارشناسان فرست اتومیتو و بعضی کارشناسان خارجی ارگونومی و تا حدودی سیستم تعلیق را دوباره طراحی کردند، این طرح را حتی تا امروز شاید بتوان جدی ترین طرح کارآموزی کارشناسان داخلی در زمینه طراحی خودرو قلمداد کرد.
 
در طرح سمند مهندسان ایرانی به صورت مشترک با تیم خارجی به بررسی محاسبات مهندسی خودروی سمند پرداختند و طراحی بدنه با گروه فرست اتومیتو انگلیسی و با همکاری گروهی از مهندسان آلمانی، اتریشی، کره ای و ایرانی آغاز شد.
 
طراحی قالب در کره و داشبورد آن نیز با الهام از خودروهای گروه فولکس واگن از سوی تیمی مشترک از مهندسان آلمانی، اتریشی و ایرانی طراحی شد. در نهایت تغییراتی نیز در سیستم فنربندی و فرمان خودرو به دلیل تغییر گرانی گاه ها و ایجاد تعادل انجام شد. خودروی سمند در ابتدا قرار بود، پیکان جدید باشد و جایگزین این خودرو با همان قیمت شود اما با ادامه کار و مشخص شدن هزینه های فراوان قیمت خود را به گونه ای افزایش یافت که دیگر نمی توانست جایگزین پیکان شود. در ضمن باید تیراژ این خودرو برای رسیدن قیمت آن به حول و حوش 9 میلیون تومان به 200 هزار دستگاه در سال می رسید.
 
تیراژ این خودرو بعد از سه سال به یک چهارم 200 هزار دستگاه رسیده است و در نهایت اسم آن به X7 و سمند تغییر کرد. این خودرو به دلیل نشان ایرانی آن مورد قضاوت های مختلفی قرار گرفت. عده ای آن را خودروی اسطوره ای می دانند و عده ای براین عقیده اند پژو 405 بسیار بهتر است اما به دلیل اطلاع رسانی نامناسب مدل های جدید خودرو معمولا اطلاعات درستی از خودروهای جدید وجود ندارد. این در حالی است که مدل های جدید خودرو در اروپا بارها از سوی رسانه های مختلف امتحان می شود.
 
واقعیت های فنی سمند:
بدنه خودرو 5/1 برابر بیشتر از پژو 405 نقطه جوش دارد. وزن خودرو نیز حدود 200 کیلوگرم سنگین تر از پژو 405 است. پلات فرم پژو 405 و سمند تقریبا مشابه است اما درخودروی سمند پلات فرم در زمینه سیستم فرمان و تعلیق تا حدودی اصلاح و توسعه یافته تر است. این خودرو در انگلستان از سوی شرکت "مایرا" استانداردهای ایمنی را کسب کرده و به گفته بعضی از کارشناسان ایران خودرو سمند آیرودینامیک تر از پژو 405 است. البته عده دیگر معتقدند که این خودرو در سرعت بالای 140 کیلومتر در ساعت تعادل ندارد اما فرمان پذیری آن از نظر قدرت مانور بسیار بالاتر از پژو 405 بوده و در پیچ ها با سرعت بالا قدرت مانور دارد به همین دلیل از سوی نظرسنجی های اخیر بهترین سیستم فرمان را حتی بین خودروهایی مانند زانتیا و ماکسیما از آن خود کرده است.
 
اشکال اصلی این خودرو بر روی ترمز و اشکال ترمزگیری و صدای ناشی از ترمزگیری است. البته ایران خودرو مدعی است که سمندهای مدل 83 این مشکل را ندارند. بدنه این خودرو در سال های گذشته سر صدای زیادی داشت که علت هم مهار نکردن قاب ستون های کناری بود. شرکت ایران خودرو همچنین عنوان می کند که این مشکل را هم در سال 83 حل کرده است. ارگونومی خودروی سمند نیز مشکلاتی دارد؛ به عنوان مثال صندلی این خودرو زیاد مناسب نیست.
 
در حالت تعویض دنده نیز دست در مواردی به کنسول میانی برخورد می کند. دید این خودرو در جلو کمی کمتر از پژو 405 است و دید عقب خودرو نیز تا حدودی کور است که مسوولان ایران خودرو می گویند با سنسور دنده عقب این مشکل کمی بهبود یافته است.

سیستم فنربندی این خودرو نسبت به پژو 405 سخت تر است، حال آنکه ایمنی آن نیز بیشتر از پژو 405 است. البته بعضی از ایرادات از جمله کمک فنر، یاتاقان زدن موتورها و ایرادات ترمز در مدل قبل از 83 تا حدودی درست است که در مدل های جدید با استفاده از موتور L3 و برقی شدن صندلی در سمند LX تا حدودی برطرف شده صدای بدنه نیز با مهار قاب ستون ها کنترل شده است.
 
منیع: http://www.shahriariha.com/forums/viewtopic.php?f=100&t=3340