خبر اول: تجمع اعتراض آمیز دانشجویان دانشگاه هنر

این روزها دانشجویان دانشگاه هنر تهران، درگیر دغدغه های واگذاری دانشگاه هنر به دانشگاه امیر کبیر هستند. روز 25 اردیبهشت دانشجویان در اعتراض به نقض حریم خصوص دانشگاه تجمع کردند و خواستار حضور رئیس دانشگاه برای پاسخگویی شدند.

مدت طولانی است که دانشگاه امیر کبیر نسبت به زمین های دانشگاه هنر که در مجاورت هم قرار دارند، ادعای مالکیت می کند که همواره با مقاومت دانشجویان و مسولان دانشگاه هنر روبرو شده است.
این جریان با واگذاری بخشی از زمین های دانشگاه هنر واحد کرج به دانشگاه پیام نور و همچنین افزایش فشارها از سوی دانشگاه امیرکبیر برای تصاحب زمین های دانشگاه هنر تهران، شدیدتر شده است.

اخبار دقیق تر این جریان را از طریق این لینک مطالعه کنید:
http://www.isna.ir/ISNA/NewsView.aspx?ID=News-924676

خبر دوم: نارضایتی دانشجویان هنر از قیمت کتاب های نمایشگاه

عده زیادی از دانشجویان رشته های هنری که با اشتیاق، انتظار برپایی نمایشگاه کتاب را می کشیدند، در این روزها با نارضایتی و دست خالی نمایشگاه را ترک کردند. علت این نارضایتی، عدم اختصاص تخفیف های کتاب های درسی، به کتاب های درسی رشته های هنری بود.

این طور که به نظر می رسد، بخش زیادی از کتاب های مرتبط با رشته های هنری از دید مسولان فرهنگی کشور، کالای لوکس به شمار می آید(!) و دولت از پرداخت تسهیلات خرید برای این دسته از کتاب ها خودداری کرده است. این مرزبندی به حدی گسترش یافته است که به عنوان مثال لغت نامه تخصصی طراحی صنعتی به عنوان کالای لوکس تلقی می شود!

بدیهی است که این نارضایتی تنها به دلیل اقتصادی نیست. بلکه تصور اینکه دولت به رشته های هنری به دید رشته های لوکس (بی مصرف و تزئینی) نگاه می کند، القا کننده ی حس سرخوردگی و بی فایدگی در دانشجویان این رشته ها خواهد بود.

در سال های اخیر به دلیل همین مشکل، بسیاری از کتاب های درسی رشته معماری در دسته بندی کتاب های مهندسی عمران ارائه شده است که خود نشان دهنده شکاف بسیار بزرگ بین ارزش این دو رشته از نگاه دولت است.

سایت طراحی صنعتی ایرانی به عنوان نماینده ی گروهی از علاقه مندان به طراحی و رشته های هنری از مسئولان فرهنگی و آموزش عالی کشور و همچنین مسولان دانشگاه ها به عنوان پاسدار حقوق دانشجویان درخواست می کند که چاره ای برای فاصله ناعادلانه بین وضعیت رشته های هنری و سایر رشته ها بیاندیشند تا ما نیز امیدوارانه تر و دلسوزانه تر به آبادانی ایران بیاندیشیم.