طراحی در اصل یکی از شاخه های عالم بزرگ هنر ست که به جرات می توان گفت این موهبت شامل هر کس نمی باشد و هر کس نمی تواند ادعای هنروری نماید. هنر چیزیست که در خون انسان حضور دارد و هنر خود خیلی پیچیده است. شاید هنر از کودکی همراه انسان باشد و چه خوب است آن را از همان کوکی دنبال کرده باشد.

طراحی صنعتی مستثنی از این قضیه نیست. زیرا طراح صنعتی همان هنرمندست اما هنرش در زمینه ای خاص بیان شده است. چیزی که متاسفانه امروزه رایج شده دانشجویان یا اصطلاحا مخاطبان این رشته است که با توجه به تحقیقات به عمل آمده تنها شاید 5/0% درصد از این عزیزان فقط صحت بر ادعایشان حقیقت دارد و مابقی بیشتر تنها برای شهرت با به این عرصه مهم گذاشتند که این را از طرح هایشان به خوبی می توان دریافت.

طراح صنعتی بودن صرفا قلم به دست گرفتن و خط بر کاغذ کشیدن نیست یا به قول دوستی نقاشی کشیدن نیست. رشته تحصیلی یا بهتر بگویم رشته فوق مهارتی طراحی صنعتی و تمامی شاخه های آن مهارت ها بی شماری و ترفند ها و نهایتا ایده هایی نیاز دارد که نیمی از آن مهارت ها و بهتر بگویم تجربه ها را در دانشگاه یا کالج ها تدریس نمی کنند و باید تنها خود هنرمند واصطلاحا طراح صنعتی برانها تسلط داشته باشد که به جرات می توان گفت تنها کسانی که این مشخصات را داراند محدود شمار هستند. چیزی که متاسفانه کنون ما شاهد آن هستیم چیزی جز تعدادی مدعی این سخن نیست. شاید اینجا جای این سخن نباشد و یا شاید اندازه این مطلب در این مکان نگنجد اما وظیفه ای ست که این مهم راحتی بخشی از آن را حتما عرض کنیم.

طراح صنعتی باید بداند:
طرح صنعتی نخست باید دارای اصالت باشد یعنی محصول فرایند شده، باید دارای نشانه هایی از شرکت یا منطقه یا حتی کشور ان محصول را بیان کند و نشان دهد. این درحالیست که قضیه از این مشکل تر هم می شود. یعنی این محصول باید در کنار این مشخصه ها جدید بودن یا به روز بودن را هم داشته باشد که این وظیفه خطیر از عهده هر کس بر نخواهد آمد. از این مهم تر دیگر آنکه طرح صنعتی باید در کنار نو بودن و جدید بودن و با اصالت بودن، امکان اجرایی شدن را هم داشته باشد. یعنی اگر مثلا طرح صنعتی معیارهایی از قبیل کوچک بودن و سبک بودن یا بی خطر بون را دنبال می کند، باید توانایی اجرایی شدن و قابل استفاده بودن را هم داشته باشد. این در حالی ست که شما یعنی طراح صنعتی باید فکر رقبا و کمپانی رقیب هم باشید و تنها این معیارها روی کاغذ پیاده نشود و نمی شود بلکه این ها باید قبل از اینکه روی کاغذ بیایند در ذهن طراح تحلیل شوند.

این ها تنها چند موارد جزیی از قوانین مهم طراح صنعتی بودن ست که تعداد محدودی شاید این اصول را می توانند رعایت کنند نه هر کس که از در وارد می شود و فکر و خیال طراح شدن در سر دارد. قوانین بی شمار فیزیکی دیگری هم نیز وجود دارد از قبیل آشنایی به مسائل گرافیکی و سه بعدی و فیزیولوژی رنگ. از تمام این مسائل که نمی توان به سادگی از کنارشان گذشت بگذریم، با توجه به تکنولوژی روز، طراح صنعتی باید با قوانین کامپیوتری و شیوه های اجرایی شدن طرحش توسط کامپیوتر هم تسلط داشته باشد.

 این نکات تنها شاید چند سطر از اصول طراح بودن است. (زیاد سخن گفتن دلیل بر عالم بودن نیست) همان طور که امیر المومنین فرمود سخن بگو اما کوتاه و سنجیده بگو. تنها این وظیفه بود که در حوزه ای که راه بسیار می خواهد راهنمایی لازم صورت پذیرد.