همانند سال پیش که نمایشگاه از تصور تا واقعیت، با موضوع طراحی خودروهای کانسپت برگزار شد و مورد توجه علاقه مندان به طراحی صنعتی قرار گرفت، این بار نیز با کمک هایی که از طرف شرکت سام الکترونیک، توانستیم یک بار دیگر حاصل تفکر ناب و خلاقیت جوانان ایرانی، و نتیجه کار گروهی را به نمایش بگذاریم.

باز هم همانند سال پیش، جلسات هفتگی در منزل یکی از دوستان جهت هماهنگی های لازمه، رویت کارهای انجام گرفته و تصحیح های احتمالی صورت گرفت و حاصل صدها ساعت کار گروهی آن را در این گزارش پیش روی خود خواهید دید.

اعضای شرکت کننده در این نمایشگاه، بعضاً از فارغ التحصیلان رشته طراحی صنعتی بودند، اما جالب آنجاست که بیشتر آنان تحصیلاتی غیر مرتبط با رشته طراحی صنعتی داشته و بعضا حتی دیپلم خود را هم نگرفته بودند و در حال تحصیل در دبیرستان بودند.

فکر این نمایشگاه از آنجا آغاز شد که در تبادلات اطلاعاتی در شبکه اینترنت، متوجه استعدادهایی شدم که دائماً توسط فروم ها و وبلاگ اختصاصی بنده در تماس بودند و حتی بعضاً افرادی از گروه در کلاس های طراحی که برای این کار در نظر گرفته بودم شرکت کردند. همین توجه باعث خودباوری در اعضای کوچک تر گروه شد، تا جایی که به فکر برگزاری نمایشگاه های سالیانه از تصور تا واقعیت افتادیم. هرچند که تا واقعیت و به اجراء در آمدن این کارها فرسنگ ها راه است، اما همین که یک تصور از گوشه تاریک ذهنمان به روی کاغذ بیاید و با تکنیک های مختلف و به مدد رایانه به تصویر درآید، سرآغاز شروع خلق یک محصول خواهد بود.

نمایشگاه در تاریخ 18 اردیبهشت ماه سال جاری کار خود را آغاز کرد و تا شش روز پذیرای بازدیدکنندگان بود. در خلال زمان برگزاری نمایشگاه شاهد علاقه مندانی بودیم که با تعجب کارها را رویت می کردند و بعضا باور نمی کردند که ایرانیان هم بتوانند کارهای زیبایی این چنینی انجام دهند. اما متاسفانه باز هم همانند سال قبل، چشمان منتظر ما، هیچکدام از مسئولین خودرو سازی، و لااقل طراحان بخش تحقیقات کارخانجات خودرو سازی را ندید و تقریباً این مسئله بر ما ثابت شد که از این طریق نمی توان بر دل سنگ آنان نفوذ کرد!

در این نمایشگاه، فرزاد برخورداری به عنوان برگزار کننده نمایشگاه، همچنین آقایان ایمان مقصودی، مجتبی صفری، امیر هوشنگ احمدی، تورج انوری (فارغ التحصیلان رشته طراحی صنعتی از دانشگاه آزاد)، آقای تورج انوری دانشجوی ترم چهارم دانشگاه آزاد و  سرکار خانم فرزانه هنر بخش  فارغ التحصیل دانشگاه سالفورد انگلستان حضور داشتند. همچنین دیگر دوستانی که در این نمایشگاه حضور داشتند: آقایان مصطفی موذنی، محمد منفرد، حسین رجب چالی، آرین مقبلی، علیرضا صحراگرد، امیر مسعود دریانی، محمدرضا شجاعی، محمد قزل، حسام الدین جدی، هاشم علیجانی و حامد غفاری بودند که برخی از آنها از شهرهای دوری چون مشهد و تبریز به ما پیوسته بودند.

نگاهی به کارهای ارائه شده در این نمایشگاه:

اولین کار مربوط به طرح آقای مصطفی موذنی بود که یک خودروی خاص را نشان می داد که حالت چرخشی باند پیرامون آن، همانند آرم و لوگوی بیماری ایدز سراسر بدنه را پوشانده بود. که همین موضوع سرمنشأ طراحی و ساخت یک مدل آلفارومئو شد که توسط محمد منفرد و بنده مورد بازنگری قرار گرفت و طرح آن تغییر کرد. در نهایت آقای هاشم علیجانی هم از تبریز توسط نرم افزار SolidWorks به آن جان بخشید و مدل سه بعدی آن را ساخت.

اسکچ های اولیه ترسیم شد و با رسم بلوپرینت و چهار نمای فنی این خودرو، کار مدل سازی سه بعدی آن آغاز شد. خودروی فوق را می توان یک خودروی اسپورت، با وزنی کم و قابلیت های مانوری بالا در نظر گرفت و می توان آن را میراث دار Lotus7 نامید. عناصر جدا از هم، کابین قایق مانند، و چرخ های جدا از بدنه همگی تلاش داشته اند که فرمی متفاوت نسبت به خودروهای امروزی اسپورت داشته باشند.

تضاد میان رنگ نقره ای در شولدر خودرو و قطعات رکاب و اسپویلر خودرو با جنسیت کرومی براق، با رنگ تیره بدنه و سقف گنبد مانند شیشه ای آن، حالتی اسپورت را به بیننده تداعی می کنند، این در جائیست که لاستیک های دورنگ آن، به این انتقال این حس کمک می کنند.

کار بعدی مربوط می شود به طراحی یک لامبورگینی موتور جلو، در جایی که کوپه های جی تی هشت سیلندر، بزرگ ترین میزان فروش خودوهای اسپورت را به خود اختصاص داده اند، جای خالی یک لامبورگینی موتور جلو، با تمام خصوصیات ظاهری و المان های تشکیل دهنده این گاو وحشی در بازار بخوبی حس می شود و گروه طراحان این خودرو، بعد از ترسیم ده ها اسکچ، توانستند به فرم نهایی خود برسند. اما باز هم برای تکمیل این خودرو، جا داشت که زمان بیشتری صرف جدی شدن طرح نهایی می شد و بر روی المان های آن از نظر کاربردی بیشتر کار می شد. طراحی اسکچ های اولیه آن توسط محمد منفرد، علیرضا صحراگرد و آرین مقبلی انجام پذیرفت و در نهایت 3dsMax کار چیره دست ما، آقای محمدرضا شجاعی مدل را سه بعدی کرد که نتیجه کار هم تصاویریست که پیش روی خود دارید.

سعی بر آن شد که از خطوط شکسته و برش های الماس مانند لامبورگینی به خوبی در این کار بهره برده شود و تمام تلاش گروه بر این مبنا بود که از خودروهای جی تی دیگر همانند فراری متمایز شود و ژن لامبورگینی را در خود حفظ کند.

آرین مقبلی که دانش پژوه رشته نگارگری در دانشگاه هنر می باشد، با ارائه طرح هایی از خودروهای خاص با نقوش ایرانی در این نمایشگاه حضوری فعال داشتند. یکی از طرح های این جوان خوش ذوق، خودروی کوچک لوکس شهری بود که بر مبنای مدل های مرسدس بنز ارائه شده بود.

خودروی مرسدس بنز استاتیرا، زایده افکار طراح خود بود که اسانس لاکچری و اکونومیک را در هم ادغام کرده و خودروی کوچک دونفره ای را ارائه داده بود که از توانایی های خاصی، همانند چراغ های جلو و عقب ال ای دی زیر پوشش نیمه شفاف بدنه برخوردار بود که هماهنگ با سلیقه صاحب خود می تواند تغییر کند و نقش و فرم آن تغییر کند. همچنین سیستم هدایت این خودرو، همانند دستگاه های کنسول بازی است، به صورتی که بدون سیم می باشد و این توانایی را دارد که با حمل آن در خارج از خودرو، توانایی شما را در پارک کردن خودرو، در فضاهای خیلی محدود را، خارج از خودرو داشته باشید.

همچنین طرح های دیگری از این طراح ارائه شده بود. خودروی سوشیانت، که با فرم های خطوط نگارگری ایرانی ادغام شده، و حرکت های جدیدی در عناصر آن دیده می شد.

یکی از کارهای دیگر این طراح، خودروی ترکمن بود که بازهم ارائه طرحی با خطوط ایرانی، این بار در خودروی SUVمدنظر طراح بود.

یکی دیگر از شرکت کنندگان در این نمایشگاه امیر مسعود دریانی بود که با 17 سال سن خود، در حالی که در دبیرستان مشغول به درس خواندن می باشد، در اوقات فراغت خود، با کامپیوتر و توسط نرم افزار فوتوشاپ، اقدام به خلق تصورات خود از خودروهای مورد علاقه اش داشته است.

وی سعی داشته که در طرح های ارائه شده اش در نمایشگاه، حس اصلی هر برند و مارک خاص از خودرو را ارائه دهد و کار مشترکش با آقای حسام الدین جدی، خودرو اس یو وی آئودی بود که حالت های نوظهوری در فرم بدنه داشت.

آقای جدی، با ارائه یک وسیله نقلیه نوظهور تک چرخ هم در نمایشگاه شرکت داشتند که طرح خود را با نرم افزار راینو ساخته و پرداخته بودند. اساس کار این وسیله نقلیه هم همانند وسیله نقلیه های دوچرخ Segway بود که تعادل را همانند یک ژیروسکوپ به صورت خودکار انجام می دهند.

آقای تورج انوری هم با ارائه چند اسکچ از کامیون های سنگین و خودروهای سواری با برند های مختلف، در آخرین روزهای قبل از برپایی نمایشگاه به گروه پیوستند که از دانش پژوهان رشته طراحی صنعتی در دانشگاه آزاد تهران هستند.

اما خودروی فورد موستانگ هم یکی از موارد شرکت داده شده در نمایشگاه بود که توسط بنده، و محمد منفرد ایده پردازی و خلق شده بود. ایده ما ارائه یک موستانگ با حس نوستالژی قوی تر و حالت های وحشی تری در فرم بود که تداعی کننده یک اسب وحشی باشد. در نهایت آقای امیر هوشنگ احمدی هم با نرم ازار مکس، مدل آن را ارائه داد.

یکی از جذاب ترین کارهای ارائه شده در این نمایشگاه، موتورسیکلت دو دیفرانسیل بود که به وسیله نرم افزار مکس، توسط دوست و طراح خوش ذوق، آقای محمدرضا شجاعی ساخته و پرداخته شده بود و نام اسطوره را به خود اختصاص داده بود.

اسطوره، زاده تفکرات ناب طراح خود به عنوان یک موتور قدرتی با حجمی بالای هزار سی سی بود که توجه به جزئیات آن در ساخت، تعجب کلیه بازدید کنندگان را به خود جلب کرد. نکته جالب در طرح اسطوره، استفاده از سیستم دو دیفرانسیل بود که نیرو توسط میل گاردن به چرخ های جلو و عقب منتقل می شد و به دلیل همین فرم خاص، محور جلو هم همانند محور عقب، به صورت کمک های پرولینک می باشد و سیستم فرمان هم به صورت اختصاصی به صورت هیدورلیک در نظر گرفته شده است. این موتور یک وسیله یک نفره بوده و فرم کلی بدنه هم از روی اسفنکس های کاخ تخت جمشید طراحی شده است.

یکی از کارها، مجموعه کارهای آقای مجتبی صفری و خانم فرزانه هنربخش بود که در قالب برند اسکانیا عرضه شده بود. اولین طرح مربوط به یک کشنده اسکانیا بود که طرح آن از بیونیک و طبیعت اقتباس گرفته شده بود.

مدل سازی سه بعدی این کامیون هم توسط آقای محمدرضا شجاعی و با نرم افزار مکس انجام گرفته شده بود.
کار بعدی طراحی یک اس یو وی اسکانیا بود که برای مناطق صعب العبور طراحی و پرداخته شده بود و توسط تابلت وکوم و نرم افزار فتوشاپ رندر شده بود.

دراین اس یو وی هم عناصر مانند خطوط افقی گریل جلوی کامیون های اسکانیا، جزو شباهت های این خودرو با سلف خود، که همانا کامیون های اسکانیا می باشد، خودنمایی می کرد. در زیر طرح هم اسکچ ها و روند کار طراحی اولیه این کانسپت به خوبی نمایان بود.

کار بعدی هم از همان طراح، یک موتور سیکلت، بر مبنای برند اسکانیا بود که تصویر آن راملاحظه می کنید.

همچنین خانم هنربخش هم دو محصول غیر خودرویی را با برند اسکانیا طراحی کرده بودند. اولین آن طراحی یک کفش بود که سایز آن با چرخش یک پیچ در زیر آن تغییر می کرد و بزرگ و کوچک می شد و برای رانندگان خودروهای سنگین اسکانیا طراحی شده بود.

محصول بعدی یک چمدان مسافرتی با برند اسکانیا بود که که مجهز به یک ترازو برای وزن کردن محتویات داخل چمدان برای سفرهایی بود که توسط هواپیما صورت می گرفت، و در پشت این چمدان هم یک صفحه قابل تا شدن بود که شخص با بازکردن آن چمدان را تبدیل به یک اسکوتر می کرد که توسط پازدن، جابه جایی حمل بار چمدان و حامل آن را تسهیل می بخشید.

همچنین سایر دوستان در بخش های آزاد اقدام به طراحی وسایل نقلیه مختلفی کردند که به شرح زیر به آنان می پردازیم:
- ایمان مقصودی با یک طرح از رنو و یک طرح از دوج وایپر برقی در نمایشگاه حضور داشتند.

- آقای حسین رجب چالی اقدام به طراحی دو دستگاه موتورسیکلت برقی کرده بودند.

- آقای مرتضی موذنی هم که از پرسنل زحمت کش خط تولید خودرو سازی گروه بهمن هستند، اسکچ های آزادی از طراحی خودرو ارائه دادند.

- آقای محمد منفرد هم که دانشجوی رشته کشتی سازی از دانشگاه امیرکبیر هستند، با ارائه طراحی یک قایق طراحی، دیدگاه خود را از نظر فرمی در این رابطه ارائه دادند.

- آقای حامد غفاری هم از تبریز به ما پیوستند که با ساخت یک ماکت از خودروی فراری، نمایشگاه را زینت بخشیدند.

- بنده، فرزاد برخورداری هم با طراحی یک لامبورگینی، بر اساس اسکچ های آقای محمد منفرد دو طرح از عقب و جلوی این خودرو را ارائه نمودم. همچنین یک طرح از خودروی SUV کوچک فورد، و خودروی اس یو وی کوچک، بر مبنای سوزوکی ویتارا مکمل کارهای آزاد من بود.

- آقای محمد قزل هم با یک موتورسیکلت برقی نوظهور، با سه چرخ در نمایشگاه حضور داشتند.
- آقای امیر مسعود دریانی با طرحی از یک سلاح مخصوص تک تیر اندازهای دور برد، تجسمات خود را به صورتی کاملاً متفاوت و متمایز از دیگران به نمایش گذاشت و این مسئله را برای همگان زنده کرد، که طراحی صنعتی هیچ مرز و محدوده ای ندارد!

کلام آخر: این نمایشگاه هم همانند نمایشگاه قبلی خود تشکیل شد، و می توان آن را برآیند و نتیجه صدها ساعت کار گروهی دانست که با آمیزه ای از تلاش و عشق به مقوله طراحی، به وجود آمده بود. این در حالیست که شاید به راحتی می توان گفت ظهور چنین نمایشگاه هایی در کشوری که کمتر اهمیتی به طراحی، ساخت و طراحی صنعتی می شود، نتیجه ای درخشان نداشته باشد، اما تمرینی است برای کار گروهی، و فریاد بی صداییست در گوش تولید کنندگان، که بیشتر از این به جوانان مملکت و توانایی آنان توجه کنند و از خواب بیرون بیایند!

در جایی که هر روزه می توان شاهد ابداع، اختراعات، و طراحی های شگرف تولید کنندگان خارجی در عرصه طراحی صنعتی، از طریق اینترنت باشیم، شاید توجه به بخش تحقیقات، و طراحی صنعتی بتواند راهگشای صنعت نیمه خفته، و گره گشای مشکلات تولید کنندگان داخلی در مملکتمان باشد.

بد نیست که چنین حرکت هایی، در ابعاد بزرگ تر و با در نظر گرفتن مشکلات پیش روی مملکتمان در نظر گرفته شود، و حمایت های چند جانبه از طراحی و طراحی صنعتی، از طرف سازمان های دولتی صورت گیرد، تا کمتر شاهد خروج سرمایه های مملکت و فرار مغزها از میهنمان باشیم. این حرکتی کوچک بود که با حمایت شما می تواند تبدیل به یک حرکت ملی بزرگ شود.

در نهایت برای تمام شرکت کنندگان و بازدید کنندگان از این نمایشگاه، و شرکت سام الکترونیک که حمایت خود را دریغ نکردند آرزوی موفقیت و سرافرازی داشته و دارم.

قدم بعدی گروه، ایجاد یک نمایشگاه طراحی محصول (غیر از خودرو) برای یک یا چند برند خاص است که در حال حاضر، به دنبال پیدا کردن اسپانسری قوی برای تشکیل این نمایشگاه هستیم. امید داریم که پاییز یا زمستان امسال این نمایشگاه را برپا کنیم و این مسئله را بر همه ثابت کنیم که اگر کسی طراحی خودرو می کند، حتماً می تواند محصول هم خوب طراحی کند.

گزارش این نمایشگاه در سایت CarBodyDesign:
http://www.carbodydesign.com/archive/2010/07/from-dream-to-reality-ii-report-part-1

تصاویر این گزارش را با کیفیت بالاتر از این آدرس مشاهده نمایید:
http://www.carbodydesign.com/gallery/2010/07/from-dream-to-reality-ii-report-part-1

منبع: خودروی امروز - فرزاد برخورداری