راسل رایت (Russel Wright) طراح صنعتی آمریکایی در طول قرن بیستم بود. او از اواخر دهه ی 1920 تا اواسط دهه ی 1960 به کار طراحی اشتغال داشت. رایت به طور مرتب محصولاتی با مشخصه های هنرمندانه و موفق از نظر تجارت طراحی می کرد که به واسطه آنها، طراحی مدرن به زندگی عامه مردم راه پیدا کرد.

بخش مهمی از شهرت راسل رایت به خاطر ظروف غذاخوری رنگارنگش بود که در طول تاریخ بیشترین فروش ظروف سرامیکی آمریکا را در بین سال های 1939 تا 1959 کسب کرد که در کارگاه سفال سازی Steubenville Pottery واقع در اوهایو (Steubenville، Ohio) ساخته می شود. او همچنین طرح های پرفروشی برای مبلمان چوبی داخل منازل، لوازم غذا خوری از آلومینیوم و دیگر منسوجات این چنینی داشت.

سبک ساده و کارآمد او دارای قدرت نفوذ زیادی در وادار کردن آمریکایی ها به پذیرفتنن نوگرایی (Modernism) در دهه های 1930، 1940 و 1950 بود. نام تجاری رایت نخستین نامی در محصولات بود که با نام سبک های برگرفته از زندگی امیراطورهایی مانند Martha Stewart، Ralph Lauren برابری می کرد.

رایت چندین خط تولید موافق سلیقه ی عموم مردم برای ظروف غذا خوری پلاستیکی خانگی طراحی کرد که از ملامین فرمالدئید (ترموپلاستی سخت از ملامین و فرمالدئید) بودند. همچنین او به انجام تحقیقات بر روی ظروف پلاستیکی برای رستوران هایی که از آنها استفاده می کنند پرداخت.

اولین خط ملامین رایت، ظروف پلاستیکی خانگی بود که Residential نامیده می شد و در سال 1953 توسط کمپانی پلاستیک شمالی واقع در شهر بوستون آغاز به تولید کرد.

در سال 1953، Residential جایزه ی طراحی خوب Good Design Award را از موزه ی هنر مدرن دریافت کرد. این خط تولید از بزرگ ترین خط تولید های ملامین با تولید ناخالص چهار میلیون دلار در سال بودکه تا سال های زیادی توسط شرکت Home Decorators. Inc در نیویورک پابرجا باقی ماند.

راسل رایت در سال 1959 ظروف غذا خوری ملامین را با نام ("Flair") طراحی و تولید کرد که یکی از نمونه های آن "Ming Lace" نام داشت. این نمونه با برگ های حقیقی و شاخه های ارغوانی روشن یک درخت چینی ساخته شده بود که درون پلاستیکی شفاف محبوس شده بود.

رایت، پس از ظروف سرامیکی شروع به طراحی ملامین های تک رنگ کرد. اما در اواخر دهه ی 1950 او چندین نمونه ی آراسته شده با نقوش تزئینی ایجاد کرد که منقش به فرم های گیاهی بود.

رایت در اوایل 1930 تا اواسط 1950 مبلمان های مشهور و محبوبی برای بسیاری از شرکت ها طراحی کرد. محصولات مورد پسند او به سبک آرت دکو گرایش داشتند. رایت در بین سال های 1935 تا 1939 مبلمان چوبی به رنگ زرد روشن طراحی کرد که توسط شرکت Conant-Ball ساخته شد.

روش طراحی رایت از این باور نشئت می گرفت که میزها کانون تمرکز در خانه هستند. اما طرح های او از طراحی لوازم روی میز غذا خوری تا مبلمان های بزرگ، از معماری تا طراحی محیطی را فرا می گیرد. تمام طرح های او  با عقیده اش در سادگی و زندگی بدون تشریفات مطابقت دارند.

طرح های رایت بسیار مورد پسند عامه و همه گیر بودند. در حقیقت او با طراحی اثاثیه و مبلمان هایش در زندگی آمریکایی ها و چیدمان خانه هایشان در نیمه ی قرن بیستم، تحولی بزرگ ایجاد کرد.

میراث به جامانده از راسل رایت در حال حاضر توسط استودیوی راسل رایت را در Burbank کالیفرنیا و دفترش در Garrison نیویورک، به صورت پذیرش پروژه های شرکت های سفارش دهنده و طراحی برای مشتریان عمومی و ارائه مجوزساخت طرح ها و ارائه ی تولیدات، ادامه دارد.

زندگی شخصی:
رایت در یک خانواده ی امریکایی اصیل متولد شد. مادرش با دو امضاء کننده ی بیانیه ی استقلال ارتباط داشت و پدر و پدر بزرگش از قضات محلی بودند. راسل در زمانی که هنوز دبیرستانی بود به یادگیری هنر زیر نظر Frank Duveneck پرداخت.  وی در ادامه سنت خانوادگی اش را در مطالعه ی رشته ی قضایی در دانشگاه پرینستون تحصیل کرد و تبدیل به یکی از اعضای Princeton Triangle Club شد و در این راه چندین جایزه ی با ارزش نیز دریافت کرد.

او دانشگاه را برای طراحی سالن تئاتر نیویورک ترک کرد و به زودی به عنوان یک طراح دکور برای نورمن بل گدس انتخاب شد. این ارتباط اولیه با تئاتر رابطه کاری او را با George Cukor، Robert Edmond Jones، Rouben Mamoulian و Lee Simonson مستحکم تر کرد و منجر به تحقق اجرای پروژهای مشترک راسل رایت با آنها شد.

وقتی George Cukor در اواخر 1927 شرکت Rochester را تعطیل کرد دوران تئاتری راسل پایان یافت تا اینکه به نیویورک بازگشت، او طراحی تجاری برای ساخت اثاثیه ی مرتبط با تماشاخانه و جزئیات تزئینی و اشیاء فلزی اش را شروع کرد. با اینکه خانواده او در قسمت مرکزی آمریکا بودند، وی تمام دوران حرفه ایی هنری اش را در نیویورک سپری کرد. همچنین او کارآموزان جدید و هنرمندی مانند Petra Cabot، Henry P. Glass و Hector Leonardi را در شرکت طراحی صنعتی رو به پیشرفتش استخدام کرد.

رایت در سال 1927 با ماری، یک طراح، مجسمه ساز و بازرگان ازدواج کرد. در این زمان راسل رایت در Maverick Festival که مرکز تجمع هنرمندان بود فعالیت می کرد.

ماری مجسمه سازی را، زیر نظر Alexander Archipenko می آموخت. ماری و راسل همچون دو متخصص، طراحی لوازم منزل را به عنوان طراحی تجاری آغاز کردند. در سال 1950، این زوج، کتاب "راهنمایی کسب و کار برای زندگی آسان تر" را تألیف کردند که چگونه کاهش دادن کار منزل و افزایش دادن اوقات فراغت را با روشی موثر و کارآمد شرح می داد.

در سال 1952 ماری در حالی فوت کرد که تک فرزند آنها تنها دو سال داشت. هنگامی که او بزرگ شد به اداره کردن طرح های پدرش و تولیدات استودیوی راسل رایت ادامه داد. رایت پس از مرگ همسرش خود را بازنشسته کرد تا در سه هکتار از املاک همسرش که در مانیتوگا Manitoga در گاریسون نیویورک یک خانه ی مدرن Eco-sensitive بسازد و یک استودیو که Dragon Rock نامیده شد را راه اندازی کند.

مانیتوگا (خانه راسل رایت) یک اثر معماری است که از طرف دپارتمان طراحی داخلی ایالات متحده به عنوان یک شاهکار ملی، تاریخی شناخته شده و بازدید از آن برای تمام عموم آزاد است.

راسل رایت و کتاب ها:
- "راهنمای زندگی راحت تر"، ماری و راسل رایت (Guide to Easier Living)
- "طراحی خوب برای همه است"، راسل رایت (Good Design Is For Everyone)
- دانشنامه راسل رایت، Ann Kerr

لینک های مرتبط با راسل رایت:
- وب سایت استودیوی راسل رایت
- مجموعه رنگ های مدرن راسل رایت

منبع انگلیسی: http://en.wikipedia.org/wiki/Russel_Wright
+ ویرایش علمی و ادبی