گاهی فرم مهیج و تملق گونه ی یک عینک، رویه ی نرم یک مداد و یا صدای متمولانه ی بسته شدن درب یک خودرو باعث می شود که اشیا روزمره به چیزهایی خواستنی تبدیل شوند. زمانی که یک طراح، محصولی را می آفریند، جنبه های احساسی، عقلانی و یا کیفیت و ماندگاری آن را در نظر می گیرد، با این حال به واسطه ی هیچ ابزاری نمی توان تضمین کرد که آیا محصول خریداری پیدا می کند یا خیر. موفقیت یا شکست به فعالیت ها ی طراحان و تولید کنندگان مربوطه بستگی دارد.

اساس اقتصادی کشورهای صنعتی غرب در سه دهه ی اخیر به طور چشم گیری از تولید کارخانه ای، به تهیه و تدارک اطلاعات و خدمات تغییر یافته است.

در حال حاضر خدمات بین 60 تا 70 درصد تولید ناخالص داخلی کشورهای توسعه یافته و بیشتر شرکت های در حال تأسیس و مشاغل نوین - که با نام نسل سوم خوانده می شوند- را شامل می شود.

چالش های نوین زمانی پدیدار شده اند که این بخش فرعی به سرعت گسترش پیدا می کند. در گذشته تولید کارخانه ای منبع اصلی سرمایه گذاری در بخش تحقیقات و توسعه بوده است. این بدین معناست که بخش تحقیقات و توسعه روی بهینه سازی دارائی ها و ابداع در تولیدات متمرکز بوده است و سرمایه گذاری ها در زمینه ی پژوهش های علمی در بازار فروش و طراحی تولیدات مصرف می شد. در مقابل هیچ روش عینی برای تحقیقات وتوسعه و آفرینش خدمات وجود ندارد.

طراحی خدمات دقیقا چیست؟
طراحی خدمات عملکرد و فرم خدمات را از دیدگاه مشتریان نشان می دهد. طراحان خدمات به تجسم کردن، قاعده مند کردن و طرح ریزی راه حل هایی برای مشکلاتی می پردازند که لزوما در دنیای امروز وجود ندارد. آنها به مشاهده و تفسیر نیازها و الگوهای رفتاری می پردازند و در نهایت آنها را تبدیل به خدماتی امکان پذیر برای آینده می کنند.

وقتی از این زاویه نگاه می شود، طراحی خدمات جایگزین سنت طراحی محصول و طراحی تعاملی شده و توانایی این را دارد که روش های طراحی خلاق و تحلیلی اثبات شده را به دنیای قوانین خدمات انتقال دهد. به طور خاص ارتباط نزدیکی بین ابعاد و تعامل و تجربه وجود دارد که سرچشمه ی به وجود آمدن طراحی تعاملی می شوند.

در دهه ی 1990 رویکرد مصرف گرایی در طراحی تعاملی مورد توجه قرار گرفت و گرفتن دیدگاه مشتریان به عنوان نقطه شروعی برای تغییر دادن بسیاری از روش های مرسوم شرکت های خدماتی است و این سوال را ایجاد می کند که روند و ساختار سازمانی خلاق، کاربر محور، منعطف و پویا چگونه باید باشد.

بحثی وجود دارد در مورد اینکه آیا طراحی خدمات عمدتا درباره ی تعریف هم زمان از جنبه های مجازی و مادی خدمات، هماهنگی تعاملات انسان- انسان و انسان- ماشین است؟. و یا طراحی تجربه ها که به صورت عملکردی و احساسی برای یکپارچه سازی فناوری جدید برای استانداردسازی هوشمند و مشتری گرا به حساب می آید؟

این بحث در نهایت می تواند تنها با یک گروه طراحی چند رشته ای حل شود. در یک سو طراحی خدمات می تواند چگونگی استفاده از توانایی های تئوری و نظری در ایجاد قابلیت ها طراحی را مهیا کند و از سوی دیگر سوال های جدیدی نیز آشکار می کند. آیا خدمات می تواند بیشتر به عنوان ابزاری برای خلاقیت توسعه یافته و بهینه باشد؟

با این وجود این سوال باقی می ماند که چگونه ابعاد احساسی تعامل مشتری در روند طراحی به صورت سیستماتیک گنجانده می شود. این سوال منجر به توسعه ی روند آشنایی مشتری با خدمات و محصول در غالب یک مدل می شود که توسط آن طراح خدمات می تواند طرز عمل اجزای سازنده، مواد و احساسات مرتبط خدمات را از نقطه نظر مشتری ثبت کند و نشان دهد، بنابراین امکان مدل سازی هم فراهم می شود.

Story board روند آفرینش خدمات جدید را از نقطه نظر مشتریان به تصویر می کشد و در تجسم کردن تمام مشاهده ها، ساختار الگو مانند مناظر و صحنه ی نمایش کمک می کند. با کمی تلاش، مدل های اولیه می توانند روشن سازند که طراحی در کدام قسمت خدمات می تواند مداخله کند. اجرای جایگیری های خدمات به سرعت مشخص می سازد که روند طراحی خدمات چه جهتی را باید اتخاذ کند.

هنرهای نمایشی از رشته هایی است که در پروژه های طراحی خدمات امروزی به منظور بهره برداری از پتانسیل آن برای انتقال مفاهیم، ایجاد فرم های خلاقانه، ساختار سازمانی، نشانه گذاری ها و ارتباطات استفاده می شود. ثابت شده است که ادراک و طرز رفتار ناشی از هنرهای نمایشی زمانی که در روند طراحی خدمات به کار گرفته می شوند، مفید هستند.

طراحی خدمات زمینه ای است که از نظر تئوری و روشمندی به سرعت در حال پیشرفت است و خود را در سطح بین المللی پژوهش و آموزش گسترش داده است. اگر چه هنوز یک رشته ی جدید است که شامل بسیاری موارد قابل توجه و خطوط ناشناخته ی پژوهشی است که ما را دعوت به کشف ناشناخته ها و دنبال کردن تجربه های مهیج می کند.

منبع: http://www.designcouncil.org.uk/about-design/types-of-design/service-design/what-is-service-design