نام الوارآلتو همواره تصویری از مبلمان ساخته شده از تخته چندلا و چوب های لامینت (متورق) را در ذهن مجسم می کند. الوار آلتو مواد مختلفی مانند لوله های فولادی را آزمایش کرد اما قابل توجه ترین ابداعات او تکنیک استفاده از مواد لامینت بود، مثل چوب درخت غان یا تخته چندلا. وی ابتدا در رشته معماری تحصیل کرد اما سرانجام خود را یک طراح نمایشگاه دید. در سال 1924 با یک طراح به نام آینو مارسیو ازدواج کرد. آن دو به مدت  پنج سال در مورد خمش چوب آزمایشاتی انجام دادند. این تحقیقات به انقلاب طراحی آلتو در سال 1930 انجامید. او شروع به چسباندن لایه های چوب به یکدیگر کرد واین تجربه منجر به ابداع یکی از صندلی های او در این زمان به نام (مدل شماره 41) شد.

صندلی مدل شماره 41

این صندلی ازلامینت و تنه درخت غان ساخته شده است. (غان بسیار انعطاف پذیر است و حالت ارتجاعی دارد) قسمت نشیمنگاه تخته چندلا می باشد که با لاک الکل پوشیده شده است. پیچ خوردگی در قسمت پشتی صندلی به وسیله برداشت چند لایه از تخته به وجود آمده است.
طراحی و ساخت (مدل شماره 31) نیز تقریباً در همین زمان انجام گرفت. این اولین صندلی ساخته شده از چوب لامینت بود که پایه آن از یک سمت متصل به بدنه و از سمت دیگر آزاد بود.
 

صندلی مدل شماره 31

مسیر جدیدی در استفاده از تخته چندل او لامینت به وجود آمد واین نوع مبلمان مورد استقبال عمومی قرار گرفت، درنتیجه الوار و همسرش شرکتی را برای فروش محصولاتشان در سال 1935 تأسیس کردند.
الوار معتقد است مهم ترین کمک او به طراحی مبلمان، حل کردن مشکلی دیرینه یعنی اتصال قطعات افقی وعمودی به یکدیگر بود که برای انجام آن معمولاً باید چهارچوبی ساخته و از ترکیبات استاندارد مانند پیچ، مهره و زبانه استفاده می کردند. راه حل خم کردن چوب توسط او در صندلی به پاها اجازه می داد که مستقیماً به قسمت زیرین نشیمنگاه تکیه کنند، همچنین منجر به ساخت میزهایی بدون نیاز به پایه و تکیه گاه اضافی شد. این تکنیک برای ساخت نمونه های زیبایی استفاده شد مانند سری های:
Leg stools  سال های 1932_1933
Y-Leg stools سال های 1946_1947
Fan-leg stool سال 1954

محصولات الوار آلتو ظاهری ارگانیک داشت و شبیه محصولات آن زمان (فرمی هندسی و خشک ساخته شده از لوله های فلزی) نبود. طرح مبلمان در آن زمان مانند محصولاتی با تولید انبوه بودند در حالی که صندلی های الوار منحصر به فرد و ساخته شده به دست هنرمندی ماهر با متریال طبیعی به نظر می رسیدند. برای مثال اگر نگاهی به تصویر زیر بیندازید گلدانی به نام Savoy vase را مشاهده میکنید که نام اصلی آنEskimoerindens skinnbuxa  به معنی شلوار چرمی زنان اسکیمو می باشد. گفته می شود این طرح الهام گرفته از خط ساحلی وطن الوار (فنلاد) است.

Savoy vase

الوار به سختی معتقد است که طرح باید طبیعی وارگانیک باشد و مواد ساخت دست بشر مانند لوله های فولادی در ساخت مبلمان را رد می کند. او احساس می کند که این مواد بیگانه هستند و حس خوبِ بخشی از طبیعت بودن را به ما منتقل نمی کنند. فلسفه طرح های او که متأثر از مواد طبیعی و ارگانیک بود بعد از جنگ جهانی دوم بر طراحانی مانند  چارلز و ایمز نیز تأثیر گذاشت. نظرات آلتو با جنبش مدرن تفاوت های زیادی داشت. او تولید انبوه را رد می کرد. ماشین ها در جنبش مدرن تمام تزیینات و نقوش و اضافه کاری را حذف می کرد و زحمات، سختی ها و مواد را هدر می داد و تمام تمرکز آن بر کارکرد محض در محصولات بود.

او احساس می کرد این ایدئولوژی برای بشر راضی کننده نیست و امیدوار بود که محصولاتش روح طبیعت را تسخیر کنند. از او نقل شده است که بهترین معیار استاندارد سازی در جهان خود طبیعت است، اما استاندارد سازی طبیعت اساساً در اتصال کوچک ترین واحد ممکن (سلول ها) به یکدیگر صورت می گیرد و نتیجه آن میلیون ها ترکیبات تغییر پذیر است که در هیچ کدام تکرار و تقلید دیده نمی شود. این نقل قول برگرفته از کتاب (الوار آلتو علیه جنبش مدرن) می باشد. تصویر زیر مدل شماره 98 را نشان می دهد.

یک چرخ دستی برای حمل چای

به منحنی های نرم تخته چندلا و عدم استفاده از اجزای بیگانه مانند پیچ دقت کنید. کل قطعه بسیار ساده و حتی دسته آن چوبی میله ای شکل است. به کار بردن چرخ های متداول و استاندارد راحت تر بوده، اما او از دو دیسک چوبی برای کامل کردن آن  استفاده کرده است.
طراحی ارگانیک باید شیوه ای کل نگر تلقی گردد، به طور مثال در فضای داخلی یک اتاق هر جزء باید تعریفی باشد برای اجزای دیگر و حتی برای کل ساختمان که می توان با انتخاب صحیح رنگ، متریال و فرم به آن دست یافت.
محصولات الوار آلتو به حدی مردم پسند بود که در واقع مسیر طراحی را به سمت طراحی ارگانیک مدرن تغییر داد.

منبع انگلیسی: http://www.design-technology.org/alvar1.htm